การกำเนิดและการแจกกระจายของภูเขาไฟในจังหวัดบุรีรัมย์
ภูเขาไฟในบุรีรัมย์
เกิดจากการไหลทะลักของลาวา (อาจมีการปะทุ ระเบิดบ้าง
ถ้ามีก๊าซและไอน้ำร้อนเดือดมาก) ตามแนวรอยเลื่อนแบบรอยเลื่อนย้อน
(Thrust-fault)
โดยภูเขาไฟแจกกระจาย (distribution)
อยู่ห่างจากแนวรอยเลื่อนขึ้นไปทางเหนือเป็นระยะ
ๆ
ภูเขาไฟแนวแรกอยู่ห่างจากแนวรอยเลื่อนประมาณ
40 กม. ได้แก่ภูเขาไฟคอก
แนวที่สอง ห่างจากแนวรอยเลื่อนประมาณ
45 กม.ได้แก่ภูเขาไฟหลุบ
และภูเขาไฟไปรบัดแนวที่สามห่างจากแนวรอยเลื่อนประมาณ
50 กิโลเมตร ได้แก่
ภูเขาไฟพนมรุ้ง ภูเขาไฟอังคารและภูเขาไฟกระโดง
ซึ่งอยู่ห่างจากแนวรอยเลื่อนมากที่สุด ประมาณ
75 กม.
ภูเขาไฟแต่ละแนวเป็นภูเขาไฟที่ดับ แล้วมีอายุแตกต่างกันไป
แนวที่อยู่ใกล้รอยเลื่อยมากที่สุด
(แนวแรก) มีอายุเก่าแก่ที่สุด คือ ประมาณไม่เกิน
2
ล้านปี ซึ่งมีสัณฐานและร่องรอยการ
ไหลของธารลาวา ถูกทำลายเกือบหมด
หินที่ผุกร่อนง่ายสลายกลายเป็นดินหมดแล้ว
คงเหลือแต่หินที่แข็งแกร่งเท่านั้น
และภูเขาไฟแนวทางเหนือสุด ได้แก่ ภูเขาไฟกระโดง
มีอายุน้อยที่สุด คือ ประมาณ
0.92-0.3 ล้านปี (K/Ar
dating)
ภูเขาไฟกระโดงเป็นภูเขาไฟที่มีอายุน้อยที่สุดลูกหนึ่งของ
ประเทศไทยร่องรอยการปะทุระเบิด การไหลหลากของธารลาวา
เศษหินที่ผุสลายตัวง่าย เช่น
slag, volcanic cinder, volcanic
bomb, vclcanic
tuff, volcanic breccia
เป็นต้น ยังคงพบอยู่ทั่วไป ตามบริเวณช่องปล่องปะทุระเบิด
(volcanic vent) หรือเขตไหล่เนินภูเขาไฟ
HOME 